Diane (1916)

Diane (Q107)
	; Bliźniak „Diane”, „Daphné”, lata 20. XX w.
Klasa	okręt podwodny
Typ	Diane
	Historia
Stocznia	Arsenal de Cherbourg
Położenie stępki	grudzień 1912
Wodowanie	30 września 1916
	Marine nationale
Wejście do służby	sierpień 1917
Zatonął	11 lutego 1918
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 633 tony; 891 t
Długość	68 m
Szerokość	5,53 m
Zanurzenie	3,72 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
	Napęd
	2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM; 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM; 2 śruby
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 17 węzłów; 11,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 2500 Mm przy 10 w.; zanurzenie: 130 Mm przy 5 w.
Wyrzutnie torpedowe	10 × 450 mm, 12 torped
Załoga	43
	Multimedia w Wikimedia Commons

Diane (Q107) – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jednostka prototypowa swojego typu. Została zwodowana 30 września 1916 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a ukończono ją w sierpniu 1917 roku. Okręt krótko służył w Marine nationale, gdyż 11 lutego 1918 roku zatonął z całą załogą nieopodal La Rochelle na skutek wewnętrznej eksplozji.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Diane” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1912 roku^[1]. Okręt zaprojektował inż. Jean Simonot(inne języki), tworząc mniejszą wersję swojego poprzedniego projektu Gustave Zédé^[2].

„Diane” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 68 metrów, szerokość 5,53 metra i zanurzenie 3,72 metra^[1]^[3]^[4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 633 tony, a w zanurzeniu 891 ton^[1]^[3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa czterosuwowe silniki Diesla Vickers o łącznej mocy 1800 koni mechanicznych (KM)^[1]^[3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Sabathé o łącznej mocy 1400 KM^[1]^[2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 17 węzłów na powierzchni i 11,5 węzła w zanurzeniu^[1]^[2]^[3]. Zasięg wynosił 2500 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 130 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[2]^[3].

Okręt wyposażony był w 10 wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie oraz cztery zewnętrzne), z łącznym zapasem 12 torped^[2]^[3]^[5]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 39 podoficerów i marynarzy^[2]^[3].

Budowa i przebieg służby

„Diane” zbudowana została w Arsenale w Cherbourgu^[1]^[3]. Stępkę okrętu położono w grudniu 1912 roku^[3], został zwodowany 30 września 1916 roku^[2]^[1], a ukończono go w sierpniu 1917 roku^[3]. Nazwa okrętu nawiązywała do rzymskiej bogini łowów Diany^[6]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q107.

Podczas wojny okręt operował na Atlantyku^[2]. 11 lutego 1918 roku nieopodal La Rochelle, podczas misji eskortowania czteromasztowego żaglowca „Quevilly”, z nieznanych przyczyn na okręcie nastąpiła wewnętrzna eksplozja, w wyniku której jednostka zatonęła wraz z całą załogą^[2]^[3]^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 88.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 155.
↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.
↑ ^a ^b Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).

Bibliografia

Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).

[con1921-211-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.

[fon88-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 88.

[fre155-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 155.

[goz536-4] J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.

[jan198-5] John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.

[nav-6] Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]